Sinemamızın son dönemine damga vuran bir akımla karşı karşıyayız. Neredeyse vizyona giren her filmde, hepimizin tanıdığı ünlü isimler konuk oyuncu olarak rol alıyor. İzleyicide ilgi uyandıran ve film tanıtımları için önemli olan bu yöntem, çoğu zaman hayal kırıklıklarına da sebep olabiliyor.
Düşünsenize; bir film afişinde hayranı olduğunuz bir oyuncunun adına rastlıyorsunuz ve hemen bilet alıp hevesle sinemanın yolunu tutuyorsunuz. Ama o da ne! Dakikalar geçiyor, sizin uğruna bilet aldığınız ünlü oyuncu, birkaç küçük sahne dışında ortalarda görünmüyor.
Geçtiğimiz ay vizyona giren 'Tut Sözünü' filmini izleyip de, 'Keşke Erkan Can ve Zafer Algöz'ü daha çok sahnede görseydik' diye hayıflanmayan izleyici var mıdır acaba? Keza 'Bana Masal Anlatma'yı izleyip de Yılmaz Erdoğan'ı yeterince görememekten şikayet eden sayısız seyirciyle karşılaştım son zamanlarda.
Filmlerin reklam bütçelerinin çekim bütçelerini geride bıraktığı günümüzde, bir filmde konuk oyuncu olmak için illa oyuncu olmak da gerekmiyor. Vizyona giren birçok filmde, izleyicinin ilgisini çekeceği düşünülen şöhretli isimlere yer veriliyor. 'Polis Akademisi Alaturka'da Saba Tümer'in, 'Olur Olur' filminde Ali Ağaoğlu'nun rol alması da bunun kanıtı niteliğinde.

FRAGMAN FAKTÖRÜ
Günümüzde fragmanlar, en az filmlerin kendisi kadar önemli hale geldi. Birçok kişi, hangi filmi izleyeceğine fragmanlara bakarak karar veriyor. Eğer bir fragman, 'Bu filmi izlemeye ne gerek var?' hissi yaratıyorsa, o filme yapılabilecek daha büyük bir kötülük yoktur. Fragmanların önemli hale gelmesi, bilhassa komedi filmlerinde en gülünç sahnelerin fragmanlarda tüketilmesine sebep oluyor. Çünkü izleyici, bir espriye iki defa gülmüyor. Son dönemde komedi filmlerine baktığımızda, fragmanlarda yer verilen espriler dışında, komik sahnelerin az olduğunu görüyoruz. Bu durum da, filmi sinemada izleyen seyircinin 'Keşke filmi değil de fragmanı izlemekle yetinseydim. Fragman, filmden daha komikti' diye düşünmesine sebep olabiliyor.